வராத கவிதை!!

வராத கவிதை!!

வர வர எதுவும் 

தோன்றுவதில்லை எனக்கு.

எதையோ நினைத்து 

எதையோ தொடுத்து

எதையோ விடுத்து

எங்கே நிற்குதோ

என் எழுத்து.

குழப்பக் கயிறுகளின்

இடியாப்பச் சிக்கல்களில்

இணைப்புப் பாலந்தேடி

இங்கங்காய் அலைகிறது

சிந்தனைகள்.

வார்த்தை ஊற்றுக்காய்

தோண்டிய மனக்குழியினின்று

பீறிட்ட இருளருவி

உள்ளம் நிரப்பிச் செல்கிறது.

எதைத் தொலைத்தேனென்று 

எண்ணங்களில் தேடித்தேடியே

எண்ணம் தொலைய

எப்படித் தேடுவதென்று தெரியாமல்

தொலைகிறது மனம்.

எப்படியோ தோன்றிய 

எதோவொன்றும்

விசைமரத்த

விரல்நுனியில்

விழிபிதுங்கி நிற்கிறது.

எழுதுவதற்கு ஏதுமிலாது

அதையே எழுதலாமென

ஆரம்பித்த எனக்கு 

வரவர எதுவும் 

தோன்றுவதில்லை.